>

 

Mikołaj Sikatka 

 

 

Pasterz Mikołaj Sikatka  urodził się w Grąblinie w 1787 r. Całe swoje życie mieszkał w rodzinnej wiosce i tam pracował w majątku hrabiego Kwileckiego najpierw jako fornal, potem jako wło­darz, a na starość jako pasterz dworskiego i włościańskiego bydła. Był żonaty, miał dwóch synów.

Ani w życiu, ani w pracy nie wyróżniał się niczym specjalnym. Jednak między ludźmi poważnymi miał opinię człowieka prawego, pobożnego,roztropnego i prawdomów­nego. Mówiono o nim, że jest głęboko religijny i uczciwy. Matka Boża wybrała go na swego posłannika do ludu , miał on mówić o zbliżającej się karze Bożej za grzechy popełnione przez lud. Pasterz uprawiał surowe posty i pokuty. Nigdy nie rozstawał się z różańcem, który nosił na szyi. Mimo że otoczony był powszechnym szacunkiem, nad nikogo się nie wynosił. Przepowiedział dzień i godzinę swej śmierci. Cho­ciaż czuł się zupełnie zdrowy, wezwał kapłana, przyjął ostatnie sakramenty święte  i zmarł dnia 23 kwietnia 1857 r., mając opinię świętego. Pochowano go w drewnianej trumnie na licheńskim cmentarzu, w pobliżu kościoła. Gdy w czter­dzieści lat później, z okazji budowy pomnika, grób rozko­pano i trumnę otwarto, znaleziono ciało wizjonera nienaru­szone. Wypełnił on swoje posłannictwo do końca.

    W czasach kiedy lud bardzo wpadł  w ciężkie grzechy ,rozpustę i bałwochwalstwo Matka Boża przekazuje mu słowa ostrzeżenia i powołuje Mikołaja na swego posłannika. On idzie z tym do ludu i mówi o zbliżającej się  karze Bożej.

Zostaje niezrozumiany i wzgardzony przez lud. Trafia do więzienia i jest tam męczony , ale nie wyrzeka się tego co powiedziała mu Matka Boża.Dopiero wtedy gdy przyszła zapowiedziana przez Matkę Bożą kara w postaci zarazy i chorób zaczynają wierzyć Mikołajowi. Władza wypuszcza Mikołaja na wolność. Ludzie znękani chorobami zaczynają się nawracać i błagać Boga o przebaczenie.

Następnie przed obrazem Matki Bożej zaczynają się dziać cuda , różnego rodzaju uzdrowienia , przywożono chorych na furmankach. Kult Matki Bożej powiększał się z dnia na dzień.

Po pewnym czasie za zgodą biskupa obraz ten został umieszczony w kościele i do dzisiaj odbiera należną mu cześć.

Dzisiaj  zdaje się że powracamy do czasów pogaństwa i ateizmu, potrzeba nam takiej nauki płynącej z objawień Licheńskich aby nie stało się z nami to co wtedy , czyli nie przyszła na nas zapowiedziana kara Boża.

Wpływa do nas z innych krajów zarażonych pogaństwem cała ta ideologia, trzeba nam Polakom przeciwstawić się stanowczo temu naszym głębokim uniżeniem przed Bogiem, przepraszając go za nasze grzechy, i ugiąć kolana przed Przenajświętszym Sakramentem, potrzeba szczerego nawrócenia.

Skąd pochodzi nazwa Licheń :

Stara jest historia tej miejscowości. Mieszkali tu ludzie w epoce kamiennej, bo znaleziono po nich na wzgórzu różne przedmioty z kamienia łupanego i krzemienia.W czasach rzymskich wiódł tedy szlak handlowy, zwany bursztynowym. Legenda głosi, że wtedy na wzgórzu nad jeziorem, pośród prastarych drzew znajdowała się pogańska świątyńka, w której czczono księcia ciemności — szatana, zwanego po słowiańsku „Licho". Stąd pochodzi nazwa „Licheń".Z całej okolicy przychodzili tu ludzie, aby się modlić do wyciosa­nego w granicie bałwana,składać mu ofiary, odprawiać gusła i zabobony'

W 1969 r. odkopano na wzgórzu tajemnicze głazy i ka­mienie, prawdopodobnie pochodzące z rozbitego pogańskiego ołtarza ustawionego przed posągiem, a także kamienie rytualne,które służyły do pogańskich obrzędów kultowych. Gdy Bóg powołał nasz naród do prawdziwej wiary, a światło Ewangelii zabłysło nad polską ziemią, zburzono tę  pogańską  świątynkę, a z granitowego posągu wyciosano krzyż, który od 1151 r. znajduje się na ryneczku wioski.    

 
Bazylika nie wszystkim się podoba. Podczas budowy pojawiły się kontrowersje natury estetycznej. Dyskusje te sprawiły, że nawet wiele osób obojętnych religijnie przyjeżdża do Lichenia przekonać się na własne oczy jak wygląda nowa świątynia.
Wszystko to spowodowało, że Licheń stał się drugim, zaraz po Częstochowie, polskim miejscem pielgrzymkowym.

 

Dojazd
Licheń Stary to wieś położona 12 km na północny-wschód od Konina, w diecezji włocławskiej, w województwie wielkopolskim (gmina Ślesin), nad Jeziorem Licheńskim. Ma ok. 1200 mieszkańców.
Do Lichenia można dojechać bezpośrednim autobusem PKS z Konina, Kalisza, Koła,